Historia czekolady swe początki ma na terytorium dzisiejszego Meksyku, gdzie znana była pod postacią gorzkiego napoju. Wytwarzano go z ziaren kakaowca i przyprawiano np. papryczką chilli, czerwonym pieprzem lub wanilią. Specyfik ten uważany był za napój bogów, ale również za lekarstwo, afrodyzjak lub swego rodzaju energetyk, pity najczęściej przed bitwą.

Ziarna kakaowca do Europy sprowadzili Hiszpanie w XVI w. Ale dopiero w XVII stuleciu napój z tych ziaren zaczął zyskiwać popularność, gdy trafił na dwór francuski. Pito go z dodatkiem cukru lub miodu. Przysmak ten był niezwykle drogi i dostępny tylko dla arystokracji. Od XIX w., wraz ze spadkiem cen ziaren kakaowca, smakiem czekolady do picia mogły się cieszyć szersze grupy ludzi. Wówczas też w Szwajcarii została wyprodukowana pierwsza tabliczka czekolady.

Na wystawie w Ratuszu – Galerii Sztuki Dawnej prezentujemy filiżankę ze spodkiem do picia czekolady. Powstały one w najstarszej manufakturze porcelany europejskiej w Miśni między 1740 a 1750 r. Zawierają zdobienia w stylu IMARI. Nazwa ta wywodzi się od portu Imari w Japonii, skąd porcelana wytwarzana w mieście Arita była eksportowana do Europy.