Sekretarzyk w typie stipo
Sekretarzyk w typie stipo (studiolo, scrigno) a bambocci, Toskania lub Genua, ok. 1600 r.
Sekretarzyk przyścienny, z drewna orzechowego, o budowie architektonicznej, nawiązującej kompozycyjnie do fasady renesansowego palazzo, z dekoracja plastyczną figur i głów ludzkich, wykonanych w rzeźbie pełnej. Szereg szufladek i skrytek w układzie symetrycznym, rozmieszczone jest wokół centralnych drzwiczek o budowie architektonicznej.
Całość ustawiona jest na wtórnie dopasowanym stoliku, wykonanym w 2 poł. XIX w. – specjalnie pod ten mebel.
Sekretarzyki w typie stipo występowały zasadniczo w dwóch formach: większej – złożonej z dwóch szafek nastawionych jedna na drugą, gdzie dolna część wyposażona była w dwuskrzydłowe drzwiczki oraz przeważnie szuflady pod płytą, natomiast w górnej części zamocowana była ruchoma przednia ścianka, opuszczana do poziomu, stanowiąc płytę do pisania. Druga forma sekretarzyków stipo, mniejsza, nieco wcześniejsza, miała postać nastawy na inne meble – przeważnie stoły i pozbawiona była przedniej ścianki. Jej wnętrze wyposażone było w małe szufladki i przegródki na papiery i drobne przedmioty, całość zaś było bogato dekorowana rzeźbą oraz podziałami architektonicznymi.
Właśnie ten typ prezentuje opisywany mebel.
Łukasz Sęk
Muzeum Okręgowe w Tarnowie
Galeria
Galeria