Borzęcin Dolny (cmentarz)
Zob. też Borzęcin Dolny (pomnik)
Tło historyczne
W lipcową sobotę 1942 roku żandarmi zatrzymali w okolicy Wał-Rudy grupę 29 Cyganów. Było wśród nich ponoć trzech mężczyzn, pięć kobiet i reszta dzieci, łącznie z niemowlęciem. Niemcy wsadzili ich na drabiniaste wozy, którymi powozili miejscowi chłopi. Mieli zamiar zastrzelić ich nad rzeczką Kisieliną między Wolą Radłowską a Wał Rudą. Jednak miejscowi ludzie błagali Niemców i policjantów polskich, aby nie czynili tej zbrodni w pobliżu wsi. Ruszyli więc z ofiarami w kierunku Borzęcina. Droga prowadziła przez las i tam oprawcy wyszukali odpowiednie miejsce na kaźń. Wedle jednych relacji egzekucji dokonali sami Niemcy, inni zeznają, że strzelali także policjanci polscy. Ponoć pomordowani należeli do rodzin Majewskich, Kwiatkowskich, Chmielewskich i Cioroniów. Nazwiska wskazywałyby na Cyganów ze szczepu Polska Roma oraz miejscowych, osiadłych (Cioronie). Ofiary tej masakry zostały ekshumowane w 1959 roku i złożone w zbiorowej mogile na cmentarzu w Borzęcinie Dolnym. Początkowo na grobie postawiono krzyż z tabliczką wymieniającą wyżej wymienione nazwiska zamordowanych.
Opis upamiętnienia
Obecnie na wciśniętej między inne groby mogile romskiej stoi krzyż, na którym nie ma żadnej informacji o pochowanych pod nim osobach.
Data odsłonięcia
1959
Adres
Cmentarz przy trasie 964
Lokalizacja
50°06’02.9″N 20°42’24.5″E