Ratusz – Galeria Sztuki Dawnej
Temat: Husaria – chluba i duma Polski!
Liczba osób w grupie: 6.
Czas trwania: 1-1,5 godz.
Wiek uczestników: od 8 lat wzwyż .
Cele:
- zapoznanie uczestników z historią i uzbrojeniem husarii,
- ukazanie ówczesnych granic I Rzeczpospolitej,
- zaprezentowanie najważniejszych bitew stoczonych przez husarię.
Opis:
Wprowadzeniem do zajęć będzie krótka prelekcja dotycząca powstania husarii. Następnie uczestnikom zajęć zostaną odtworzone nagrania audio opisujące uzbrojenie husarza. Po ich wysłuchaniu uczestnicy otrzymają repliki uzbrojenia dawnego jeźdźca i na podstawie wcześniej uzyskanych informacji będę musieli je nazwać. Omawiane będzie: uzbrojenie ochronne husarza, skrzydła, szabla husarska, buzdygan, łuk, sajdak, kołczan, kopia husarska, koncerz, nadziak, pistolet z zamkiem skałkowym.
Następnie uczestnikom zostaną rozdane fragmenty tyflografiki mapy I Rzeczpospolitej. Po ich złożeniu w całość uczestnicy będą mogli poznać granice ówczesnej Polski. Prowadzący wymieni również najważniejsze bitwy stoczone przez skrzydlate wojsko.
Na zakończenie zostaną utworzone grupy i każda z nich otrzyma literki wykonane z pianki/styropianu z których trzeba będzie ułożyć nazwę poznanych elementów uzbrojenia. Literki alfabetu łacińskiego, które otrzymają uczestnicy, będą miały na swej powierzchni odpowiadającą jej literkę albabetu Braille’a. Po ułożeniu liter jedna osoba z grupy w paru słowach omówi pozostałym dany przedmiot i jakie pełnił funkcje.
Zajęcia są dostosowane do grup z niepełnosprawnością wzroku poprzez: nagrania audio, oprowadzanie audiodeskrypcyjne, udostępnienie replik, tyflografiki mapy I Rzeczpospolitej.
Galeria „Panorama”
Temat: Stacja Tarnów
Liczba osób w grupie: 6
Czas trwania: do 1 godziny
Wiek uczestników: od 8 lat wzwyż.
Cel zajęć:
- przybliżenie rozwoju kolei w Polsce,
- przybliżenie historii dworca w Tarnowie,
- zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa na kolei.
Opis: zajęcia muzealne, ukazujące rozwój kolei w Polsce, historię dworca w Tarnowie oraz zasady bezpieczeństwa na kolei.
Spotkanie rozpocznie się krótką prelekcja ukazującą rozwój kolei w Polsce oraz zasady bezpieczeństwa na dworcu i w pociągu. Następnie uczestnicy zweryfikują zdobytą wiedzę podczas gry „Budujemy kolej galicyjską”. Uczestnicy będą budować z drewnianych klocków połączenie kolejowe łączące pięć największych miast leżących wzdłuż historycznej trasy kolei galicyjskiej (1856-61) łączącej Kraków ze Lwowem. Aby otrzymać drewniane elementy kolejki potrzebne do zbudowania każdego połączenia uczestnicy będą musieli prawidłowo odpowiedzieć na cztery pytania dotyczące omówionego wcześniej zakresu.
W dalszej części zajęć uczestnicy zwiedzą tarnowski dworzec, aby zapoznać się z jego historią oraz zasadami dotyczącymi bezpieczeństwa i korzystania z kolei (jak korzystać z rozkładu jazdy pociągów, gdzie można kupić bilet i przechować bagaż). Historię dworca poznają dzięki pamiątkowej tablicy i obeliskowi. Oba obiekty znajdują się na terenie dworca i można je dotknąć.
Zajęcia są dostosowane do grup z niepełnosprawnością wzroku poprzez: trójwymiarowe elementy wykorzystane do gry, opis audiodeskrypcyjny dworca.
Muzeum Dwór w Dołędze
Temat: W dawnej puszczy
Liczba osób w grupie: 6
Czas trwania: 1-1,5 godz.
Wiek uczestników: od 8 lat wzwyż
Cel zajęć:
- omówienie sposobu spędzania wolnego czasu przez szlachtę polską,
- przybliżenie kultury łowieckiej i najciekawszych obyczajów związanych z polowaniem,
- uświadomienie uczestnikom potrzeby ochrony dzikich zwierząt i wyjaśnienie celowości takiego postępowania.
Opis:
Uczestnicy wraz z prowadzącym odpowiadają na pytania:
- Czym było myślistwo?
- Jakie korzyści uzyskiwał człowiek z polowania?
- Czy myśliwi są obecni w dzisiejszych czasach?
Grupa zastanowi się, jak ważnym aspektem życia szlachty było polowanie (przy wcześniejszym wyjaśnieniu, kim był szlachcic). Tym samym uczestnicy uświadomią sobie, iż łowy odgrywały istotną rolę w życiu szlachty, ponieważ były nie tylko jednym ze sposobów spędzania wolnego czasu. Przygotowywały również młodych mężczyzn do uczestniczenia w przyszłych potyczkach na polu bitwy, gdyż dawały sposobność oswojenia się z wojennym zamętem, pracą zespołową oraz bronią białą i palną. Ćwiczyły również ich umiejętności jeździeckie. Po tym wprowadzeniu prowadzący opowie o najciekawszych staropolskich zwyczajach łowieckich, jakim były np.: rytuały związane z rozpoczęciem czy też zakończeniem polowania. W tym miejscu uczestnicy będą mogli spróbować swoich sił w graniu na rogu i trąbce myśliwskiej.
Następnie uczestnicy będą ustalać na podstawie odgłosów puszczonych z odtwarzacza CD, które dźwięki wydawane są przez dzikie zwierzęta leśne, a które należą do zwierząt domowych.
Spróbują też wyjaśnić, co to znaczy, że zwierzę jest pod ochroną i dlaczego tak się dzieje.
W ostatnim etapie tej części zajęć, uczestnicy będą mogli zapoznać się z kopiami przedmiotów, które służyły do polowania (broń palna wraz z oporządzeniem).
Zajęcia są dostosowane do grup z niepełnosprawnością wzroku poprzez: oprowadzanie audiodeskrypcyjne, udostępnienie replik, nagrania audio odgłosów zwierzęcych.
Zagroda Felicji Curyłowej w Zalipiu
Temat: Kwiaty zalipiańskie Felicji i Stefanii
Liczba osób w grupie: 6
Czas trwania: 1-1,5 godz.
Wiek uczestników: od 8 lat wzwyż
Cele:
- zapoznanie z tradycją malowania domów w Zalipiu i okolicy,
- zaprezentowanie wnętrz wiejskich domów z Zalipia,
- ukazanie dawnych przedmiotów codziennego użytku.
Opis:
W pierwszej fazie zajęć grupa wysłucha nagrań audio, dzięki którym uczestnicy dowiedzą się, kiedy i dlaczego na tym terenie wytworzyła się tradycja dekorowania domów. Dzięki nagraniom audio, a następnie zwiedzaniu chat F. Curyłowej i S. Łączyńskiej uczestnicy poznają tradycyjny układ przestrzenny dawnych chat. Dowiedzą się, jakie pomieszczenia nazywano – izbą białą i czarną.
W trakcie zwiedzania poprzez dotyk poznają sprzęty, używane w tamtych czasach, takie jak: żelazko na węgiel drzewny, szlufanek, przedmioty z ceramiki.
Następnie w sali edukacyjnej uczestnicy otrzymają kolaże z zalipiańskimi motywami kwiatowymi. W tym miejscu prowadzący przybliży im technikę kolażu, która zostanie wykorzystana w części warsztatowej. Prowadzący omówi kwiaty, które były najczęściej wykorzystywane jako motywy dekoracyjne przez malarki zalipiańskie. W tym samym czasie uczestnicy otrzymują sztuczne kwiaty (każda osoba własny zestaw) i zapoznają się z ich kształtem.
Formą podsumowania będzie wykonanie przez każdego z uczestników własnego motywu zalipiańskiego w technice kolażu z uprzednio przygotowanych materiałów (kompozycje kwiatowe na talerzach tekturowych). Wykonane prace zabiorą ze sobą.
Zajęcia są dostosowane do grup z niepełnosprawnością wzroku poprzez: nagrania audio, oprowadzanie audiodeskrypcyjne, udostępnienie repliki, trójwymiarowe dekoracje zalipiańskich kwiatów.