Historia Panoramy Siedmiogrodzkiej
Jan Styka, „Panorama Siedmiogrodzka”. Rok powstania 1897. Miejsce powstania – Lwów. Obraz namalowany techniką olejną na płótnie. Wymiary przed pocięciem: wysokość 15 m, szerokość 120 m. Obecnie zlokalizowanych na świecie zostało 38 fragmentów obrazu, 20 z nich należy do Muzeum Okręgowego w Tarnowie.
Obraz przedstawia bitwę pod Sybinem z 11 III 1897, która rozegrała się podczas Węgierskiego Powstania przeciwko Austriakom w latach 1848 – 49.
W lewej części obrazu widzimy Sandora Petöfiego – węgierskiego poetę i wojownika o węgierską niepodległość. Siedzi on na białym koniu i wita poprzez radosne wymachiwanie kapeluszem nadciągające posiłki. W centrum dzieła, na czarnym rumaku siedzi skupiony i opanowany gen. Józef Bem, który patrzy przed siebie obserwując bitwę. Za nim na koniach widoczni są jego oficerowie. J. Bem – był polskim generałem, który dowodził armią siedmiogrodzką podczas powstania węgierskiego.
Na prawo od generała widoczny jest most na potoku Krumm z którego spychani są Austriacy przez Szeklerów – wojowników i mieszkańców Siedmiogrodu. Styka uchwycił również moment przełamania ognia artylerii rosyjskiej przez honwedów – węgierskich piechurów i huzarów – lekkiej jazdy, pościg za nimi oraz nadciągające wojsko pułkownika hrabiego Gergely’a Bethlena, która jest witana przez S. Petöfiego.
Obraz został namalowany na zamówienie Węgrów, by upamiętnić 50-tą rocznicę wybuchu Powstania Węgierskiego przeciwko Austriakom. Tematyka dzieła przedstawia jedną z bitew tego zrywu niepodległościowego, jednak ze względu na symboliczne i patriotyczne znaczenie tego wydarzenia i samego obrazu Styka zdecydował umieścić na obrazie pewne osoby jak np. Sandora Petöfiego, który nie uczestniczyły w bitwie, jednak ze względu na jego znaczenie dla narodu węgierskiego jest widoczny na obrazie.
Ze względu na zanikające zainteresowanie rodzajem obrazów jakimi były panoramy, Styka zdecydował się pociąć swe dzieło na mniejsze fragmenty, by je łatwiej sprzedać i odzyskać zainwestowane pieniądze.