Rozplanowanie przestrzeni piętro Muzeum Historii Tarnowa i Regionu – youtube
Rozplanowanie przestrzeni – Muzeum Historii Tarnowa i Regionu – piętro
SALA WYSTAW CZASOWYCH
Na piętro dostajemy się windą lub schodami z poziomu piwnicy. Po wyjściu z windy kierujemy się w lewo i po paru krokach obracamy się w lewo. Za nami mamy barierki klatki schodowej. Bieg schodów kończy się po naszej prawej stronie, tu też znajduje się tablica tyflograficzna piętra. Wzdłuż barierek mogą być ustawione ławeczki do siedzenia. Przed nami pierwsza sala wystawowa na piętrze o wymiarach 8 na 10 metrów. Jest to pomieszczenie bez gablot (wyjątkiem są wystawy czasowe). Dominuje światło sztuczne.
Na końcu prawej ściany pomieszczenia jest wejście do kolejnej Sali.
Sala ekspozycyjna – ARCHITEKTURA TARNOWA
Architektura Tarnowa prezentowana jest w dwóch salach. Do pierwszej wchodzimy z sali wystaw czasowych. Jej wymiary to 5 na 5 metrów. Na ścianie prawej od wejścia, w jej rogu znajduje się duży plan miasta Tarnowa, nad nim wyświetla się film z komentarzem głosowym o rozwoju miasta. Na wprost i na lewo od drzwi stoi 5 kubusów ustawionych w dwóch rzędach dość blisko od siebie. Na podświetlonych kubusach prezentowane są odlewy tarnowskich budowli, można je dotykać. Przy dotykaniu należy zachować ostrożność, niektóre elementy są ostre.
Na ścianie lewej od wejścia są drzwi, które prowadzą do kolejnego pomieszczenia. W tej przestrzeni ekspozycyjnej mamy następne kubusy z budowlami Tarnowa, jest ich 6. Rozstawione są one luźniej niż w pierwszej sali, gdyż jest tutaj nieco więcej przestrzeni.
Oba pomieszczenia ze sztucznym oświetleniem, znacznie przyciemnionym. W drugim pomieszczeniu na ścianach zachowały się dawne polichromie.
Na lewej ścianie drugiej „Sali z architekturą”, w jej środkowej części mamy drzwi, prowadzące do małego pomieszczenia zwanego Gabinetem.
SALA EKSPOZYCYJNA – GABINET
„Gabinet”, to nieduża sala o wymiarach 5,5 na 3 metry. Oświetlenie przyciemnione. Na ścianach polichromia. Idziemy prosto, po 3 metrach docieramy do kolejnych drzwi. Za nimi sala, w której prezentowane są sylwetki sławnych Tarnowian.
SALA EKSPOZYCYJNA – SŁAWNI TARNOWIANIE
Dostajemy się do niej z Gabinetu. W sali znajduje się sześć prostopadłościennych, wolnostojących gablot. Ustawione są one wzdłuż pomieszczenia, w dwóch rzędach. Między nimi przejście.
W podświetlonych gablotach prezentowane są przedmioty związane z osobami z Tarnowa bądź
z regionu tarnowskiego.
Dominuje sztuczne oświetlenie, przyciemnione.
Wyjście z tej sali jest w końcowej części pomieszczenia na lewej ścianie od wejścia. Natomiast na wprost jest wejście do sali edukacyjnej.
SALA EKSPOZYCYJNA – RELIGIE
Wychodząc z „Sali Sławni Tarnowianie” znajdziemy się ponownie w „Sali wystaw czasowych”. Udajemy się w kierunku windy, za którą skręcamy w prawo i przechodzimy do korytarza. Skręcamy w prawo (na lewo są schody, które prowadzą do biur). Po przejściu przez drzwi, zaraz po lewej stronie mamy drzwi do sali zwanej „Ariańską”, przed nami korytarz o wymiarach szerokość ponad 2 m, długość około 6 m, gdzie mamy wystawę poświęconą religiom. Na wprost gablota z eksponatami, a na ścianie prawej wiszą 4 duże tablice z informacjami o wybranych religiach.
Dominuje sztuczne oświetlenie, przyciemnione.
SALA EKSPOZYCYJNA – KAPLICA ARIAŃSKA
Wchodzimy do niej z sali dotyczącej religii. Wejście do niej znajduje się na ścianie lewej. Przechodząc przez drzwi, na lewo mamy dawną klatkę schodową, która jest ogrodzona barierką. Na ścianie tej klatki widzimy polichromię, według niektórych w tym miejscu miała znajdować się dawna kaplica ariańska.
Dominuje sztuczne oświetlenie, przyciemnione.
KATARYNIARZ – ZAKOŃCZENIE ZWIEDZANIA
Po zwiedzeniu „Sali ariańskiej” idziemy w kierunku windy. Będąc przy windzie, która powinna być po naszej lewej stronie, idziemy prosto, do momentu, gdy natrafimy na stopień. Gdy do niego dojdziemy, to po prawej stronie będą schody w dół, prowadzące na parter. Wchodzimy na stopień i kierujemy się prosto i na prawo. Przechodzimy parę kroków. Stajemy przed makietą kataryniarza i wkładamy bilet do katarynki. Bilet uruchamia katarynkę, z której wydobywa się melodia.