16 listopada 1913 r. – 110. rocznica urodzin Jana Bielatowicza

Wjeżdżając, ledwie opuściwszy dworzec, na najpiękniejszą z ulic miasta, Krakowską, tramwaj piał i zgrzytał na zakręcie z podziwu i zaraz przysiadł z zachwytu na widok miasta. Potem przystawał co i rusz w biegu, dziwując się nieopisanym pięknościom ulic.

Tak Tarnów opisywał w swojej „Książeczce” Jan Bielatowicz, prozaik, poeta, krytyk literacki, oficer Polskich Sił Zbrojnych.

Urodził się 16 XI 1913 r. w Nisku.  Do szkół uczęszczał w Rzeszowie, Pilźnie i Tarnowie. Po zdaniu matury studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1939-1940 internowany na Węgrzech, skąd uciekł i przedostał się do Palestyny, gdzie wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Uczestnik kampanii libijskiej i włoskiej (w tym bitwie pod Monte Cassino, po której otrzymał Krzyż Walecznych).

Po wojnie Jan Bielatowicz osiadł w Wielkiej Brytanii, gdzie pracował jako dziennikarz. Zmarł w Londynie w 1965 r.