Powstanie husarii i jej charakterystyka

AUDIODESKRYPCJA

Husaria to formacja polskiej jazdy, jeździec oddziału husarskiego to husarz. Powstała na początku XVI stulecia. Jej początki związane są z przybyciem na ziemie polskie Serbów po ich klęsce z Turkami na Kosowym Polu w 1389 r. Serbski sposób walki został przejęty i rozwinięty przez Polaków. Husaria na polu bitwy obecna była do poł. XVIII wieku.

Zaliczana jest do najskuteczniejszych jazd w historii kawalerii. Ponad 100 lat była niezwyciężona.

Wykorzystywana do przełamywania sił nieprzyjaciela poprzez zadawanie rozstrzygających uderzeń w postaci szarż, czyli gwałtownego ataku jazdy.

Najważniejsze bitwy, w których brała udział husaria to:

Bitwa pod Kircholm 1605 r. Armia I Rzeczpospolitej  w liczbie  3,6 tys. pod dowództwem Jana Karola Chodkiewicza pokonała szwedzką armię w liczbie 11 tys. żołnierzy pod dowództwem Karola IX Sudemańskiego.

Kłuszyn 1610 r. Armia I Rzeczpospolitej w liczbie ponad 6,8 tys. pod dowództwem Stanisława Żółkiewskiego pokonała armię moskiewską w liczbie od ok. 35 tys. ludzi pod dowództwem Dymitra Szujskiego.

Chocim 1673 r. Armia I Rzeczpospolitej w liczbie 30 tys. pod dowództwem Jana Sobieskiego pokonała armię turecką w liczbie 35 tys. Straty tureckie 30 tys. żołnierzy. Była to druga co do wielkości największa klęska Turków w bitwie lądowej.

Wiedeń 1683 r. Armia w liczbie ok. 70 tys. pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego pokonała armię turecką w liczbie ok. 150 tys. pod dowództwem Kara Mustafy. Pogrom wiedeński zatrzymał  Imperium Osmańskie w pochodzie w głąb Europy.

Do podstawowego wyposażenia husarza należały:

kopia, , szabla czarna, koncerz, skrzydła, pistolety, kirys, szyszak.