Przeważająca część zbioru grafiki zgromadzonego w Muzeum pochodzi z dawnej kolekcji książąt Sanguszków w Gumniskach. Zapoczątkował ją zbiór Aleksandra Lubomirskiego, sięgającego swą genezą czasów stanisławowskich. W późniejszym okresie zbiory graficzne uzupełniane były także Rzewuskich i Sanguszków: Eustachego, Romana Damiana i Władysława.
W zbiorze są reprezentowane następujące szkoły: niemiecka, niderlandzka, włoska, angielska i najmniej liczna – francuska. Całość nie przedstawia w chwili obecnej jednorodnej wartości. Oprócz licznej grupy imitacji i kopii (głównie według mistrzów niemieckich, włoskich, holenderskich i francuskich) oraz późniejszych odbitek dodrukowywanych z płyt oryginalnych, istnieje w tym zespole duża liczba grafik o dużej wartości. Obok pojedynczych egzemplarzy niezwykle cenionych odbitek próbnych, warto wspomnieć prace I stanu, ponadto ryciny wybitnych grafików XVI-XVIII w. oraz polonica.
Dział grafiki współczesnej tworzą niemal wyłącznie prace artystów związanych z regionem tarnowskim. Kolekcja dawnego rysunku (a więc obejmująca dzieła od XVI do końca XVIII w.) liczy około 100 obiektów i – podobnie jak zbiory graficzne – została poważnie zdekompletowana w okresie obu wojen światowych. Jej trzon stanowi zbiór Romana D. Sanguszki, niegdyś integralnie związany ze sławuckim gabinetem rycin.
Przed laty przy dziale grafiki, powstał interesujący zbiór plakatu muzealnego i artystycznego oraz afiszy (ok. 3 000). Dzisiaj, dzięki hojnemu darowi artysty malarza J. Szuszkiewicza, zespół rozrósł się do znacznych rozmiarów.
Zbiór grafiki współczesnej podobnie jak malarstwa, powstał dzięki zakupom, darom i przekazom i jest znakomitym uzupełnieniem kolekcji malarstwa współczesnego. W kolekcji grafiki dominują prace drzeworytnika J. Panka i Z. Lutomskiego. Związki z metaforą i językiem symboli widoczne są w twórczości akwaforcisty M. Wejmana, w litografiach L. Mianowskiego i J. Kraupe-Świderskiej i inni.